تأثیر رایحه درمانی بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر

زمینه و هدف: اضطراب بر روی واکنش‌های فیزیولوژیک مددجو تأثیر گذاشته، مددجو را در اتاق آنژیوگرافی در معرض خطر قرار می‌دهد. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر رایحه درمانی بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت آنژیوگرافی عروق کرونر انجام شد. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف بر روی 96 مددجوی بستری جهت آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان فاطمه‌‌الزهرای (س) ساری انجام گرفت. افراد به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند که در حین مطالعه 5 نمونه ریزش داشتیم و در نهایت گروه شاهد 46 نفر و مداخله 45 نفر را شامل شدند. دو گروه از نظر جنس، تأهل، سطح تحصیلات، سابقه بیماری، سن و داشتن بیمه درمانی با هم یکسان بودند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل دو بخش پرسش‌نامه (اطلاعات دموگرافیک و برگه ثبت متغیرهای همودینامیک) و ابزار (دستگاه فشارسنج و ساعت ثانیه شمار) بود که توسط هر دو گروه قبل و بعد از رایحه درمانی تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری 2&chi و t و آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری تحلیل شد. یافته‌ها: متغیرهای فشار خون سیتولیک، تعداد نبض و تعداد تنفس بعد از آنژیوگرافی نسبت به قبل از آن در گروه مورد از نظر آماری کاهش معنی‌داری نسبت به گروه شاهد نشان داد. با وجودی که سایر متغیرها در مراحل مختلف اندازه‌گیری، از نظر آماری اختلاف معنی‌داری را در بین دو گروه نشان نداد، اما از نظر بالینی اغلب متغیرها در گروه مورد نسبت به گروه شاهد وضعیت مطلوب‌تری را نشان دادند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان پیشنهاد کرد که در موقعیت‌های اضطراب‌آور، نظیر تکنیک‌های تشخیصی، از رایحه درمانی برای ثبات علایم حیاتی استفاده شود. کلید واژه‌ها: رایحه درمانی، همودینامیک، آنژیوگرافی